At the end of our first year at university, we officially met—thanks to mutual friends and a classic gathering spot: outside the Neelsie (because where else do all great relationships begin?). From there, Flo'tjie and I began joining more group activities together. As we spent more time getting to know each other, we discovered how much we enjoyed our friendship and each other’s company. One evening, after a late study session at the study centre, I walked Flo'tjie back to her residence. That night, we had “the chat of clarification”—a moment to be honest about where we stood. Though we walked away from that conversation still as friends, I knew deep in my heart that Flo'tjie was someone incredibly special. I saw her as a blessing from the Lord, and I was grateful to the Lord that our paths had crossed. We continued to grow our friendship, learning more about each other with every conversation and shared moment. With much prayer and wise counsel, we felt the Lord leading us to take a step of faith—so we did. We started dating on April 14th, 2023. By God’s grace alone, our relationship grew stronger as we continued to seek Him together. Just three months in, I knew Flo'tjie was the woman I wanted to marry, but I also knew that I needed to trust the Lord’s perfect timing and keep surrendering our relationship to Him. And then came the day we’ll never forget—March 16th, 2025—when Flo'tjie said yes to doing life together. Now, as we prepare for marriage, we do so with joy, gratitude, and a shared desire to keep Christ at the centre as we build His kingdom together.

Ek het vir Ryan een aand buite Huis ten Bosch ontmoet, toe hy vir Red Frogs pannekoek gebak het. Maar Ryan kan dit nie onthou nie, blykbaar ontmoet hy te veel meisies deur Red Frogs. Ons ontmoet amptelik (wat ons altwee kan onthou) buite die Neelsie einde van ons eerstejaar deur gemeenskaplike vriende. Tweedejaar het gekom en ons het meer met mekaar te doen gekry. Aan die begin van semester 2 het ons 'n vriendekring wyn-uitstappie by Spier gehad en dit is hier waar ek besef het dat Ryan eintlik 'n oulike outjie is, al is hy engels. Tussen koffies, tafeltennis wedstryde, danse en sosiale geleenthede het ons mekaar beter leer ken en my engels het baie verbeter. Een aand na 'n lekker studiesessie in die SS het ons koffie in Huis ten Bosch gedrink, en 'n goeie gesprek oor ons vriendskap gehad. Alhoewel ek al skoenlappers in my maag oor Ryan gehad het, het ek geweet dit was nie die regte tyd nie en hy het dieselfde gevoel. Ek het nie geweet of daar ooit 'n regte tyd sal wees nie... Ek was dankbaar dat ons vriendskap kon voortgaan en vir die impak wat hy in my lewe gehad het. Na ons "vriendskap" gesprek was daar nie meer verwagtinge nie, en ons het net meer en meer tyd saam begin spandeer. Terwyl daar nooit iets soos die perfekte tyd sal wees nie, was die Here se tydberekening beter as ons sin. 3 maande later, toe ons albei se lewens meer uitgesorteer was, het ons oor 'n verhouding begin bid. En op 14 April 2023 het ek en Ryan langs Eersterivier afgestap en 'n uur later was ons kêrel en meisie. Na 6 maande het ek geweet ek wil die res van my lewe met Ryan spandeer, maar weereens moes ons op die Here se tyd wag. Op 16 Maart 2025 het Ryan op sy een knie gesak en ek het ja gesê om lewe vir ewig saam my beste maatjie aan te pak.